Wioletta d'Altaville (ur. pod koniec XV wieku) - królowa Włoch z dynastii d'Altaville.
Biografia[]
Władczyni Włoch, panująca w XVI wieku. Jej synem był Gian, oraz mąż o nieznanym imieniu. Za czasów jej panowania Włochy zmagały się z Polską o miano najbardziej zaawansowanego technicznie kraju na świecie. Sprzymierzyła się z więc Pomorzem, które podobnie jak Włochy było wrogo do Polski nastawione.
Wojna bałtycka[]
18 maja 1514 roku Polska wypowiedziała wojnę Pomorzu. Już na samym jej początku, przystąpiła do sojuszników Pomorza. W sierpniu 1514 roku Wioletta wysłała 38-tysięczną armię Włoską pod Cheb z odsieczą Pomorzu. Wojska Włoskie nie zdążyły jednak na czas, co przesądziło o przegranej Pomorza. 21 sierpnia tegoż roku dołączyły do armii 6-tysięczne posiłki. W dniach 20 października - 28 grudnia wojska Włochów poniosły kolejną klęskę pod Milskiem. W sierpniu 1515 roku d'Altaville wysłała kolejne, liczące 30-tysięcy ludzi, posiłki dla Pomorza, jednak znowu dotarły na pole walki. Oficjalnie, Włochy pozostawały w stanie wojny aż do jej końca 14 maja 1517 roku, jednak po Bitwie pod Milskiem nie brały udziału w żadnej potyczce.
Stosunki międzynarodowe[]
Za czasów jej panowania głównymi wrogami Włoch były: Sułtanat Mauretanii i Królestwo Polski (razem z Wicekrólestwem Czech), a sojusznikiem Królestwo Pomorza.