Megakampania Wiki
Advertisement

Królestwo Grecji - chrześcijańskie państwo na Bałkanach, założone przez krzyżowców. Przez wiele lat zapora na muzułmańskiej drodze do ataku na Europę.

Historia[]

I Królestwo Grecji[]

Po zwycięstwie III krucjaty greckiej, w 1167, krzyżowcy założyli w Grecji własne państwo. Nawiązywało ono do tradycji Cesarstwa Bizantyńskiego. Królem został młodziutki, bo zaledwie szesnastoletni hrabia Urbino, Hiacynt de Lacon. Jego państwo było jednak trawione religijnymi konfliktami, otoczone przez wrogo nastawionych, muzułmańskich sąsiadów, upadło po ćwierćwieczu. Jednymi ze skutków tego wydarzenia było powstanie Zakonu Krzyżackiego oraz IV krucjata do Grecji.

Despotat Grecji[]

Po V krucjacie greckiej, skierowanej przeciwko Węgrom, w 1237 roku powstało w Grecji nowe państwo założone przez krzyżowców. Tym razem jednak rządził nim lokalny szlachcic-chrześcijanin, z tytułem despoty. Został nim Bardas z Miletu. Stolicą tego państwa została starożytna, sięgająca historią jeszcze czasów świetności Cesarstwa Rzymskiego Nikomedia. Następca Bardasa - Kyriakos - przeszedł jednak na islam, co ściągnęło na niego gniew papieża Adriana III, który ogłosił na ten kraj kolejną krucjatę.

II Królestwo Grecji[]

VI krucjata zakończyła się zwycięstwem krzyżowców. Za zaangażowanie w świętą wojnę ziemię w Grecji trzymał król Czech, Patryk II. Jego panowanie nad tymi ziemiami nie trwało jednak długo, ponieważ ok. 1280 roku Grecja została podbita przez tengryjskich Chorwatów.

III Królestwo Grecji[]

Co prawda Królestwo Grecji zostało przez muzułmanów zlikwidowane, to jednak pretendenci do tytułu królewskiego pozostali. Jednym z nich był Mirosław, prawnuk króla Czech Mieszka III. Po ogłoszeniu VII krucjaty do Grecji, już jako nowo wybrany król Pomorza, dołączył do niej. W uznaniu zasług i wiedząc o jego dziedzictwie, krzyżowcy przekazali mu w 1307 władzę nad zdobytymi terenami. Kilka lat później swoje pretensje do tronu ogłosił także Patryk III, kolejny prawnuk Mieszka III i król Czech. Wobec braku wsparcia ze strony króla Polski, Stefana, Mirosław przegrał i ziemie greckie wróciły do Czech. Ci jednak stracili je w kilka kolejnych lat później na rzecz Serbów wyznających tengryzm.

IV Królestwo Grecji[]

W 1345 roku, po zakończonej sukcesem VIII wyprawie krzyżowej, odtworzono Królestwo Grecji, którego władcą ponownie został Mirosław II Młody z Pomorza. Po jego śmierci w 1375 władzę w Grecji i na Pomorzu przejął jego syn, Sulisław. Ten wziął udział w IX, skierowanej przeciw Serbom, wyprawie krzyżowej. Dzięki niej powiększył swój stan posiadania w Grecji.

Grecja1444

Tereny Greckie około 1450 roku.

Unia personalna Pomorza i Grecji trwała do 1401 roku, gdy w wyniku różnic w prawie dziedziczenia, Pomorze przypadło córce króla Stefana Otyłego, Nadzieji; z kolei w Grecji władzę przejął jej kuzyn, Dalimir. On, jako założyciel nowej gałęzi dynastii Welfów, prowadził intensywną chrystianizację regionu, co kontynuowali jego następcy. W 1444 roku Dalimir II rządził znacznymi terenami w północnej Grecji, Macedonii, Tracji, Jonii i na wyspach na Morzu Egejskim.

Grecja1500

Oraz w 1500 roku.

Jego stan posiadania w Grecji właściwej był jednak dość niewielki. Tymczasem Chorwaci i Bułgarzy przeszli na islam, natomiast muzułmanie w Azji Mniejszej zaczęli się jednoczyć i konsolidować, co zakończyło się powstaniem Sułtanatu Anatolii. W efekcie Grecja została otoczona przez połączonych sojuszem religijnym potężnych przeciwników.

PNLAWPY - Kopia - Kopia

A także około roku 1600 roku.

W I wojnie greckiej, dzięki pomocy Polski, znanej wówczas jako "przedmurze chrześcijaństwa', Grecy jeszcze zwyciężyli. Jednak w II wojnie greckiej, gdy tej pomocy zabrakło, po heroicznej, trwającej 5 lat obronie, ponieśli klęskę.

Kolejnym upokorzeniem był podbój Konstantynopola w połowie XVI w. Król musiał uciekać na Kretę, do miasta Iraklion. Z biegiem lat, muzułmanie zajęli całe ziemie greckie na stałym lądzie. Władcom greckim pod panowaniem pozostała Kreta oraz część wysp na Morzu Egejskim.

Advertisement