Wawrzyniec III Bez Ziemi (ur. 1351, zm. 1421) - król Czech z czeskiej linii dynastii Welfów. Używał tytułu w latach 1397 - 1399. De facto nigdy nie władał Czechami. Po wojnie jego ojca Odona Wielkiego z królową Polski, Zwinisławą Welfowie utracili całkowicie władzę w Czechach. Po przegranej najpewniej uciekli do swoich krewnych rządzących na Pomorzu. Tam umiera Odon, król pomorski, Mirosław II Młody chcąc zdobyć powód do wojny z Polską przekonuje Wawrzyńca do koronowania się na króla Czech. Zwinisława nie chciała dopuścić do wojny, więc w 1399 roku spotkała się z obydwoma Welfami w przygranicznej miejscowości. Tam doszło do porozumienia, w myśl którego, w zamian za duże odszkodowanie Wawrzyniec III miał zrzec się swych roszczeń do Czech, a także przekazać czeską koronę (którą zabrał Odon uciekając z kraju) Zwinisławie. Nie wiadomo co się później działo z Wawrzyńcem, zapewne pozostał na dworze swego kuzyna.
| Królowie Czech | |
|---|---|
| Piastowie (1082 - 1209) | Mieszko I • Karol • Prendota I Czeski • Mieszko II • Prendota II • Ludmiła Nieludzka |
| Welfowie (1209 - 1399) | Patryk I Tłusty • Mieszko III • Patryk II • Wawrzyniec I • Patryk III Mądry • Wawrzyniec II Wielki • Odon Wielki • Wawrzyniec III Bez Ziemi |
| Mazowieccy (1399 - 1424) | Zwinisława Okrutna |
| Lubomelscy (1424 - nadal) | Mirosław Bratobójca • Jacek Mądry • Miłobrat Szalony • Krystyn II Wielki • Kazimierz II • Kazimierz III • Krystyn III • Helena I • Scholastyka I • Wolisława Zjednoczycielka |
| Unia realna polsko-czeska | W roku 1676 zawarta została polsko-czeska unia realna, na mocy której każdy król Polski jest także królem Czech |