Plemię Serbołużyczan - niewielkie plemię położone w X. wieku na zachód od Polski.
Historia[]
Panowanie Milyducha i Czimisława[]
Prawie nic nie wiemy co działa się z Serbołużyczanami między rokiem 800-setnym a początkiem panowania Zistibora Wstydliwego. Znamy jedynie imiona dwóch legendarnych wodzów z tamtego okresu, a więc Milyducha i Czimisława. Możliwe, że to właśnie w tamtym czasie Lubusz wpadł pod zwierzchność plemienia Serbów łużyckich
Terytoria zajmowane przez plemię Serbołużyczan w 867 roku (kolor niebieski)
Panowanie Zistibora Wstydliwego[]
Wojna z Polanami o Lubusz[]
Po raz pierwszy w kronikach Serbołużyczanie pojawiają się w 867 roku, kiedy to wódz Polan Piast wypowiedział im wojnę o Lubusz. Mimo zaciekłej walki w bitwie pod Lubuszem (w której dowodził m.in. wódz Lubusza Bohdan) wojowie Zistibora musieli uznać wyższość Wielkopolan. Po następnych kilku potyczkach oraz po kilku miesięcznym oblężeniu Lubusza i Kostrzynia Serbołużyczanie, którzy byli wtedy bez szans na zwycięstwo, poddali się. Ziemia lubuska trafia w ręce Piasta.
Zistibor przeciwnikiem Piastów[]
Po przegranej wojnie Zistibor nie mógł zapewne pogodzić się z utratą dużej części swego terytorium. Prawdopodobnie postanowił więc wspierać opozycję w plemieniu Polan, na której czele stał jego niedawny wasal, wódz Lubusza Bohdan. Bunt Lubuszan wybuchł w 871 roku, kiedy to do Bohdana doszły wieści o poważnych obrażeniach, które zostały zadane Piastowi w bitwie przeciwko wodzowi Kujawian Sobiesławowi. Bunt jednak został szybko zdławiony przez regentkę Rzepichę.
Zmiana orientacji politycznej[]
Po przegranym rebelii Lubuszan (oraz ucieczce ich obalonego wodza na Połabie), a także znacznym umocnieniu wpływów Polan za rządów regentki Rzepichy ( opanowanie Kujaw oraz podbój Mazowsza) Zistibor musiał ponownie przemyśleć swoją taktykę w stosunkach z Polanami. Postanowił więc zostać sojusznikiem nowego wielkiego wodza Siemowita. W tym celu zgodził się wydać swoją córkę, Kenne, za małoletniego syna Piasta. Choć nie dożył zawarcia tego małżeństwa, jego strategia względem Polan sprawdzała się przez kilka następnych dekad.
Panowanie Bjarnata Niegotowego[]
W 886 roku Bjarnat - wódz plemienia, wydał swoją siostrę, Kennę, za potężnego wodza Polan - Siemowita (syna Piasta)
Panowanie Sobiesława Łużyckiego[]
Po raz kolejny o Serbołużyczanach, piszą dopiero w 932 kiedy Masław I (syn Siemowita i Kenny) wypowiedział im wojnę o Łużyce (którą dzięki przewadze liczebnej, wygrał)
W 947 Serbołużyczanie zaatakowani zostali przez plemię Warnów, którzy to w 951 ostatecznie podbijają, niewielkie już wtedy plemię Serbołużyczan.
Wodzowie plemienia[]
- Milyduch - rządził plemieniem w latach 800 - 806
- Czimisław - rządził plemieniem w latach 806 - 850
- Zistibor Wstydliwy - rządził plemieniem w latach 850 - 885, ojciec Kenny Łużyckiej
- Bjarnat Niegotowy - rządził plemieniem w latach 885 - 902, szwagier Siemowita Okrutnego
- Sobiesław Łużycki - rządził plemieniem w latach 902 - 933, ostatni wódz plemienia