Paweł II

Paweł II
Tytuł	Król Polski
Lata panowania	1339 - 1344
Poprzednik	Paweł I
Następca	Gierołt II
Dynastia	Mazowieccy
Data urodzenia	28 kwietnia 1319
Data śmierci	19 grudnia 1344
Ojciec	Paweł I
Matka	Bożena Pruska
Żona	Justa de Alba de Liste Beata z Gotlandii

Paweł II (ur. 19 kwietnia 1319, zm. 18 grudnia 1344 w Płocku) - król Polski w latach 1339 - 1344 z dynastii Mazowieckich.

Panowanie

Do władzy doszedł poprzez zabójstwo swojego ojca, i poprzednika - Pawła I. Zabójstwo miało miejsce 30 stycznia 1339 roku. Sytuacja ta nie spodobała się jego młodszemu bratu - Gierołtowi, który był hrabią Poznania. Już wówczas mówiło się otwarcie o możliwym buncie jaki chce spowodować jego krewny.

Wojny domowe (1339 - 1341)

Zagrożenie jednak nadeszło z innej strony. W lipcu 1339 roku księżna grodzieńska Bożena wraz z księciem śląskim Czyrzniechem, wystosowała ultimatum do nowego króla. Nota zawierała żądanie natychmiastowej abdykacji na rzecz Jakusza Mazowieckiego, ówczesnego głównego dyplomatę na dworze Pawła. Król jednak odmówił czym spowodował wybuch wojny domowej. Niedługo później do rebelii dołączyła również księżna Kujaw - Anastazja. Posłuszeństwo wypowiedział też Gierołt, lecz nie przyłączył się do wspólnej sprawy, a ruszył do walki o swoje prawo do tronu - po jego stronie stanął książę Małopolski Odon , a także wuj Pawła II - wielki mistrz zakonu krzyżackiego Stefan.

Armia królewska rozbiła sporą część wojsk rebeliantów Bożeny pod Cieszynem i dobiła uciekinierów pod Jędrzejowem. Przetrąciło to trzon sił księżnej grodzieńskiej i ta zgodziła się niebawem na pokój. Samemu Gierołtowi również nie sprzyjało szczęście. Mimo oficjalnej pomocy zakonników nie mógł liczyć na ich pomoc ze względu na toczącą się krucjatę w Grecji, gdzie przebywał trzon ich rycerstwa. Stefan ograniczył się jedynie do wysłania symbolicznej pomocy w postaci kilkuset ludzi.

Tymczasem w lochu Pawła II zmarła księżna kujawska Anastazja, regenci młodej następczyni zdecydowali o przyłączeniu się do wojny po stronie Gierołta. Przewaga liczebna wojsk lojalistycznych, oraz brak koordynacji buntowników doprowadziły do szybkiego rozbicia ich głównych sił. Pod Samborcem dochodzi jeszcze do bitwy z krzyżakami lecz i oni zostają pobici i ostatecznie bunt zostaje zdławiony.

Lata pokoju (1341 - 1344)

W ramach zemsty Paweł odbiera bratu władzę nad Poznaniem oraz porwał jego syna Pawła.

We wrześniu przybywają posłowie z królestwa Danii z propozycją mariażu między księciem Waldemarem i wdową po Pawle I - Elin Szwedzką.

Początkiem 1342 roku aresztowany zostaje książę Małopolski Odon Lubomelski. Wychowywał on najmłodszego brata Pawła - Boguchwała, który powrócił na dwór królewski. Chcąc go jednak zneutralizować na przyszłość, posyła go na religijną edukację.

Korzystając z sytuacji w państwie król zwiększa autorytet korony.

W czerwcu dochodzi także do skandalu, kiedy to jeden z konspiratorów związanych z próbą morderstwa Gierołta wygaduje po pijaku cały spisek i rolę jaką przyjął Paweł II. Jednak wiedząc, że brat znajduje się w lochu i nie stanowi już niebezpieczeństwa, król decyduje się zaprzestać działań na rzecz jego pozbycia się.

W listopadzie Paweł II zajmuje trzecie miejsce w turnieju rycerskim ogłoszonym przez niego samego.

16 kwietnia 1344 roku umiera jego żona - hiszpańska księżniczka Justa de Alba de Liste. Po kilku miesiącach żałoby król decyduje się ponownie ożenić, wybór pada na Beatę z Gotlandii z królewskiego rodu Munso.

18 grudnia Paweł II nieszczęśliwie spada z balkonu i ginie na miejscu. Zdania co do jego śmierci są podzielone. Część uczonych twierdzi, że był to spisek zorganizowany przez możnych w Płocku, druga część uważa że był to tylko zbieg okoliczności.

Z uwagi na brak jakiegokolwiek potomka, koronę odziedziczył jego brat, który rozpoczął panowanie jako Gierołt II.