Mirosław Bratobójca (ur. 21 grudnia 1387 w Krakowie, zm. 1 grudnia 1448) – pierwszy król Polski i Czech z dynastii Lubomelskich, nosi on przydomek "Bratobójca", ponieważ zamordował on jakiegoś, bliżej nie określonego członka swojej rodziny.
Dzieciństwo[]
Jako niespełna 4 miesięczny malec dziedziczy władzę w księstwie małopolskim w wyniku zamordowania ojca przez swoją matkę - Zwinisławę.
W 1393 roku otrzymuje od swojej matki ziemię mazowiecką, czerską i sądecką.
W 1424 zmarła jego matka, Zwinisława. Wraz z rozpoczęciem rządów zdecydował się on zmienić herb Polski. Na nowym herbie Polski nie widniał już herb Mazowieckich.
Rządy króla[]
Matka króla, Zwinisława zmarła, gdy król miał już 37 lat, więc był to już wiek w którym król mógł sprawować władzę samodzielnie.
Od początku jego rządów wspierał on starania matki w walce z buntownikami rozkazując armii lojalistów zaatakować wojska skańskie pod Turnowem. Mirosław ze względu na swoją tchórzliwą naturę postanawia pójść na ugodę z rebeliantami i nakłonić ich do zaprzestania rebelii, a on w zamian nie odbierze im tytułów.
Po wojnie król postanowił skupić się na poprawie stosunków z wasalami. W tym celu zorganizował turniej i ucztę. Resztę czasu spędzał na wychowywaniu dziedzica, królewicza Jacka i poprawianiu swoich zdolności wojskowych i administracyjnych. Pewne źródła (kronika Spytka z Elbląga) donoszą o prowadzeniu przez króla gospody "Pod Pijanym Giermkiem".
Dzięki sojuszowi ze Zwinisławą, katolickie królestwo Litwy zdołało odeprzeć najeźdźców i rebeliantów. Sprawiło to, że Świętosław II zyskał przydomek "Wielki". Mirosław w przeciwieństwie do matki nie pałał do niego miłością i w 1428 r. postanowił zaatakować swojego ojczyma w celu odzyskania Litomierzyc, które zostały włączone do Litwy po odziedziczeniu jej przez Świętosława. Atakowi sprzyjało to, że Litwa była już uwikłana w kilka konfliktów. Tymczasem w polskiej Wirtembergii wybucha powstanie chłopskie. Generałowie Mirosława dzielą wojsko na trzy armie: zadaniem jednej z nich jest zdobycie Litomierzyc, zadaniem drugiej - wybicie wojsk litewskich i zdobycie stolicy w Wiłkowyszkach, a zadaniem trzeciej - pacyfikacja powstania. W 1439 r. chłopi zostają pokonani, stolica litewska pada, a kolejne warownie w Litomierzycach poddają się w ręce Polaków. dotychczasowe sukcesu polskich wojsk wystarczają, by zmusić króla Świętosława II do poddania się.
Jednym z niewątpliwie najważniejszych momentów w życiu Mirosława był dzień, gdy jego nową ambicją stało się odzyskanie zamku Luboml, którym niegdyś władał protoplasta rodu Lubomelskich, Blasi de Luboml. Nadarzała się wtedy ku temu okazja, ponieważ władca obojga Rusi, Wołodar II zmagał się z licznymi buntami. W 1432 r. wielki książę zgadza się przekazać oblegany Wołyń królowi Polski. Następnie król oddelegował władzę nad tymi ziemiami z wyjątkiem zamku Luboml, który pozostał w królewskiej domenie.
W 1439 r. Mirosław postanawia wspomóc swojego sojusznika, króla Adama z Niemiec w walce z buntownikami. Wojska polskie pokonują Austriaków pod Rostokiem i szturmują Holsztyn, co zmusza przywódcę buntowników do poddania się.
Ostatnie Lata[]
W 1445 r. Mirosław poszedł na układ z księstwem Skanii. Ze względu na różnice kulturowe jak i fakt, że wasal ten znajduje się na peryferiach państwa król postanowił przyznać Skanii status marchii. Oznaczało to większą autonomię jak i brak obowiązku płacenia daniny.
Mirosław na starość przestał być uległy wobec szlachty i w 1446 r. rozpoczął wydzierżawianie potężnych możnowładców z ich ziem, stopniowo odchodząc od monarchii stanowej w kierunku despotycznej. Działał jednak ostrożnie, aby szlachta nie rozpoczęła przeciwko niemu rokoszu.
Jednak autorytarne zapędy króla zaniepokoiły szlachciców czeskich i część z nich postanowiła wprowadzić tron króla Czech Wratysława Zeleznego. Jego siły mimo dużych strat pokonały czeskich rojalistów. Sytuacja ta zmusiła Mirosława w 1447 r. do interwencji. Król Polski uznał, że do walki z osłabionymi czeskimi buntownikami nie potrzeba będzie generała. Ta decyzja zakończyłaby się tragicznie, gdyby nie wsparcie czeskiego dowódcy, Jerzego z Husów, który przejął dowodzenie w bitwie pod Rudawami, co kończy bunt pretendenta.
Mirosław zmarł 1 grudnia 1448 w wieku 61 lat śmiercią naturalną.
Władcy Polski | |
---|---|
Piastowie | książęta Polan: Chościsko • Piast wielcy książęta Polan: Siemowit Okrutny królowie Polski: Masław I Święty • Mieszko I • Masław II Półręki • Janko Nieprawy • Mieszko II Wielki • Karol |
Mazowieccy | Krystyn I Zdobywca • Kazimierz I Stary • Gertruda I • Wielisław I • Wielisław II Śmiały • Stefan Wielki • Gierołt I • Paweł I • Paweł II • Gierołt II • Boguchwał Śmiały • Zwinisława Okrutna |
Lubomelscy | Mirosław Bratobójca • Jacek Mądry • Miłobrat Szalony • Krystyn II Wielki • Kazimierz II • Kazimierz III • Krystyn III • Helena I • Scholastyka I • Wolisława Zjednoczycielka • Gertruda II |
Królowie Czech | |
---|---|
Piastowie (1082 - 1209) | Mieszko I • Karol • Prendota I Czeski • Mieszko II • Prendota II • Ludmiła Nieludzka |
Welfowie (1209 - 1399) | Patryk I Tłusty • Mieszko III • Patryk II • Wawrzyniec I • Patryk III Mądry • Wawrzyniec II Wielki • Odon Wielki • Wawrzyniec III Bez Ziemi |
Mazowieccy (1399 - 1424) | Zwinisława Okrutna |
Lubomelscy (1424 - nadal) | Mirosław Bratobójca • Jacek Mądry • Miłobrat Szalony • Krystyn II Wielki • Kazimierz II • Kazimierz III • Krystyn III • Helena I • Scholastyka I • Wolisława Zjednoczycielka |
Unia realna polsko-czeska | W roku 1676 zawarta została polsko-czeska unia realna, na mocy której każdy król Polski jest także królem Czech |
Książęta małopolscy | |
---|---|
Brzescy (897 - 1038) | Mieszko I • Przybor • Mieszko II • Anna Brzeska • Mściwój |
Czartoryscy (1038 - 1139) | Jarosław I • Jarosław II • Janko I • Snowid • Janko II |
Jasło (1139 - 1155) | Prendota I |
Brzozowscy (1155 - 1200) | Świętopełk • Wojuta |
Jasło (1200 - 1252) | Prendota I (drugi raz) • Prendota II Ptasznik • Prendota III • Nawoja |
Lubomelscy (1252 - 1284) | Spytko I • Spytko II • Spytko III |
Czas wojen (1284 - 1310) | Władysław • Gertruda • Władysław (drugi raz) • Gertruda (drugi raz) • w domenie królewskiej • Władysław (trzeci raz) • Wszemiła |
Lubomelscy (1323 - 1424) | Gaudenty• Gertruda (trzeci raz) • w domenie królewskiej • Odon • Stanisława • Jacek • Mirosław Bratobójca |