|
Ta strona to zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Janko II Welf (ur. 1423, zm. 1487) - król Pomorza z dynastii Welfów, syn Boguchwała Pijaka i Anastazji Mazowieckiej, królowej Litwy.
Wojny zjednoczeniowe[]
Pierwszymi krokami, jakie przedsięwziął Janko II po objęciu władzy, było naprawienie błędów swego ojca. Zaczął od odzyskania utraconych ziem.
Pierwszym celem nowego króla stał się uzurpujący sobie władzę w Księstwie Weligradu Hildebert di Sant Vincenzo, któremu ostatecznie wypowiedział wojnę w roku 1447. W maju następnego roku podpisano korzystną dla Pomorza ugodę, w myśl której odzyskało ono całość ziem Hildeberta.
Młody Welf nie osiadł jednak na laurach i już w rok później zdeklarował wojnę Księstwu Miśni rządzonemu przez Mieszka II z królewskiego niegdyś rodu Lisy. Księstwo to kilka lat wcześniej uzyskało niezależność, mimo to dla Janka wciąż stanowiło część jego państwa. Również i tą wojnę wygrał.
Czas pokoju i śmierć[]
Po tym dość burzliwym okresie wojen na Połabiu wreszcie zapanował spokój. Wtedy też król zawarł wymierzony w Danię, sojusz ze Szwecją wydając za tamtejszego króla, swą siostrę Łucję. Zmarł w 1487 r. w wieku 64 lat, nie ożeniwszy się i nie doczekawszy się potomka. Koronę pomorską przejęła po nim jego siostra Ryksa.
| Królowie Pomorza | |
|---|---|
| Piastowie | Masław I Półręki • Janko Nieprawy • Mieszko Wielki • Humbert • Masław II Mądry • Anna I Sprawiedliwa |
| Lisy | Wojuta • Krzesław |
| Legniccy | Miłosz • Sulistryj • Wojsława Stara |
| Welfowie | Mirosław I • Karol Sprawiedliwy • Mirosław II Młody • Sulisław Gruby • Stefan Otyły • Nadzieja • Boguchwał Pijak • Janko II Welf • Ryksa Welf • Mirosław III Welf • Sulisław II Welf • Kunegunda I Welf • Żelibrat I • Gierołt Welf • Anna II Welf • Wszebora I Welf • Pechna I Welf |