Dublin (irl. Baile Átha Cliath) - miasto w Królestwie Irlandii i stolica tego państwa. Położony on jest przy ujściu rzeki An Ruirthech do Morza Irlandzkiego. W 1444 roku liczył 16 250 mieszkańców i był na 20. miejscu pod względem liczby mieszkańców według "Wielkiego Spisu Ludności Roku 1444".
Historia[]
Miasto zostało założone w połowie IX w. jako osada handlowa wikingów. Szybko stała się ona głównym ośrodkiem ich najazdów wgłąb Irlandii i jej podboju. Po opanowaniu przez Skandynawów Szkocji, Dublin został do niej przyłączony. Władcy z rodu Enkoping prowadzili kolejne podboje i w II połowie X stulecia koronowali się na królów Irlandii. Po rozpadzie szkocko-irlandzkiej unii Dublin stał się stolicą tej drugiej. W wyniku jednak działań władców Cesarstwa Franków miasto zostało przez nich zdobyte, król Refr przeniósł z tego powodu swój dwór na Wielką Brytanię, do Tintagel w Kornwalii. Przez pierwszą połowę XII wieku władza cesarska nad tymi terenami upadła, powstało w jej miejsce rządzone przez gałąź cesarskiego rodu Welfów księstwo Meath. Stolicą tego państwa został Dublin. W II połowie tego stulecia, najprawdopodobniej w wyniku małżeństw dynastycznych między Welfami i władcami z dynastii Enkoping doszło do przejęcia tego kraju przez królów Irlandii, którzy swoją stolicę ponownie przenieśli do Dublina. Jednocześnie, wskutek tych małżeństw, koronę królewską Szmaragdowej Wyspy przejęła dynastia Welfów. W wyniku niesnasek wewnątrz panującego rodu Meath ponownie oddzieliło się od królestwa. Jego władcy ponownie osiedli w Baile Átha Cliath. Bratobójcze walki trwały niemal wiek. Ostatecznie Meath zostało ponownie wchłonięte do Irlandii, lecz Dublin zajęli Anglicy, korzystając ze słabości książąt upadającego państewka. W wyniku buntu pod koniec XIV wieku powstało niezależne od Anglii Księstwo Albany, i choć jego centrum leżało w północnej Szkocji, to w jego skład wszedł także Dublin. Wraz z podbojem tego w I połowie XV stulecia państwa przez Szkocję i Anglię, władcy Szmaragdowej Wyspy skorzystali z okazji odzyskali Baile Átha Cliath. Od tej pory miasto pozostaje nieprzerwanie stolicą królestwa. Dzięki intensywnym kontaktom handlowym irlandzkich kupców (zwłaszcza z Orientem) oraz kolonizacji miasto stało się jednym z największych portów Europy Zachodniej i ośrodkiem handlu herbatą, kawą i przyprawami.