Megakampania Wiki
Advertisement

Branibór (pom. Brenna) - największe miasto Polski, znajduje się na dawnych rdzennych ziemiach Królestwa Pomorza

Historia[]

Początkowo gród Branibór był zamieszkany przez plemię Serbołużyczan. W 933 r., po przegranej II wojnie z Polską, osada staje się stolicą księcia Sobiesława. Tą funkcję pełniła do 951 r., kiedy to Warnowie podbijają resztki tego plemiennego państewka, sami jednak padają ofiarą Obodrzyców. Kiedy w wyniku unii personalnej plemię to staje się częścią Rusi Kijowskiej, Branibór dzieli jego los, stając się jednym z centrów prawosławia na Połabiu. Pomimo tego, większość ludności tych ziem pozostała poganami, więc na początku XI w. zbuntowali się oni przeciwko chrześcijanom. Na to tylko czekał król Polski, Masław Półręki. W 1006 r. najeżdża on Branibór i zdobywa go, przyłączając go do Polski. Nie na długo. W 1008 r. Masław II koronuje się na króla całego Pomorza, w skład którego wszedł także Branibór. Stanowił on stolicę jednej z najważniejszych prowincji tego królestwa - Księstwo Braniboru (które do końca średniowiecza pozostało w rękach Piastów), gdyż stolicą samego państwa był Szczecin. ten stan rzeczy trwał aż do 1413 r., kiedy to siły polskie królowej Zwinisławy Srogiej zdobyły Szczecin. Wymusiło to na królowej Nadziei przeniesienie dworu do Braniboru właśnie. W przeciągu wieków miasto, będące celem dla wielu armii, zostało znakomicie ufortyfikowane, dzięki czemu otaczająca je twierdza stała się wzorem dla architektów w całej Europie.

Advertisement