Bitwa pod Erz - starcie stoczone pomiędzy siłami Polsko-Czeskimi a siłami rebeliantów pod dowództwem Vratislava Zeleznyego w dniu 13 stycznia 1447 roku.
Przed bitwą[]
Armie Polskie zostały wysłane na tereny Czeskie, aby stłumić bunt pod dowództwem Vratislava Zeleznyego. Dotarły one tam 13 stycznia 1447 roku. Wtedy też rozpoczęła się bitwa pod Erz.
Przebieg bitwy[]
Siły obu stron[]
| Państwo | Piechota | Kawaleria | Łączna liczba żołnierzy |
|---|---|---|---|
| Królestwo Polski i Czech | 15630 | 7170 | ok. 22800 żołnierzy |
| Buntownicy | 4880 | 4390 | ok. 8270 wojowników |
Przebieg walki[]
Polacy sformowali szyki na wschodnim brzegu Łaby, a wojska pretendenta - na zachodnim. Ponadto żołnierze króla Mirosława byli zdemoralizowani przez zimę.
Jako pierwsi do ataku ruszyli piesi halabardnicy. Podczas przeprawy zostali zasypani bełtami z czeskich kusz, lecz mimo to doszło do walki w zwarciu. Była ona zażarta, żadna ze stron nie zdołała jednak zdobyć wyraźnej przewagi. Wtedy, z pomocą dla Polaków, przybyła armia lojalistów czeskich pod wodzą Jiriego z Husi. Rycerstwo sprzymierzonych armii dokonało przeprawy przez zamarźniętą rzekę i starło się z jazdą wroga. Dzięki przewadze liczebnej, a także wsparciu części piechoty, udało się ją pokonać. Polsko-czeska kawaleria zaatakowała wtedy buntowników od flanek, co całkowicie złamało ich morale.
Straty[]
| Państwo | Piechota | Kawaleria | Łączna liczba żołnierzy |
|---|---|---|---|
| Królestwo Polski i Czech | ok. 2850 | ok. 1420 | ok. ok. 4270 rycerzy i żołnierzy |
| Buntownicy | ok. 4880 | ok. 4390 | ok. 8270 wojowników |